Αγγελική Χ. Χρονοπούλου*
Το Νοέμβρη του 2011 ενόψει του 28ου συνεδρίου της Ελληνικής Μαθηματικής Εταιρείας (ΕΜΕ) αναφερθήκαμε στο φλέγον ζήτημα της συρρίκνωσης της ΕΜΕ η οποία αν και εξακολουθεί να δηλώνει τουλάχιστον στους χορηγούς πως «Σήμερα έχει περισσότερα από 15.000 μέλη»[1] στην πραγματικότητα έχει κατορθώσει να περιορίσει τα 15.000 μέλη, σε 7.000 αποδέκτες (Βλ. Αποφάσεις Συνεδρίασης Δ.Σ. της ΕΜΕ 21-10-11 http://www.hms.gr/node/495 όπου αναφέρεται πως αποφασίστηκε το 1ο τεύχος του Ευκλείδη Α΄και Ευκλείδη Β΄να σταλεί σε 7.919 μέλη)* των περιοδικών που εκδίδει και τελικά, στα 963(!!!) ενεργά μέλη που ψήφισαν στις εκλογές για το ΔΣ της ΕΜΕ, το Μάρτη του 2011...
Η φθίνουσα αυτή πορεία της ΕΜΕ, που την αποδυναμώνει από κάθε εν δυνάμει ενεργό μέλος της εξελίσσεται σε βάθος χρόνου και υλοποιείται με «συνέπεια» και ευθύνη των εκάστοτε ΔΣ και με... εργαλείο την «αθροιστική αύξηση των χρεών»!
Η τακτική των λογιστικών χρεών, που διαχρονικά, καθιέρωσαν τα ΔΣ της ΕΜΕ σε βάρος των μελών της ΕΜΕ, δεν βελτιώνεται επειδή συνιστά μια διττή στρατηγική με την οποία προς τα έξω εμφανίζονται επικεφαλής ενός «ισχυρού» σωματείου ενώ στην πράξη επιτυγχάνουν να μπερδεύονται στα πόδια τους όλο και λιγότεροι... Ως εκ τούτου το μόνο που απομένει είναι να ανατραπεί στην πράξη...
__________________________________________________________________
Πώς όμως, εδραιώθηκε αυτό το χρονίζον και αυτοαναπαραγώμενο σύστημα χρεών που κάθε χρόνο αυξάνεται επιβαρύνοντας τα μέλη της ΕΜΕ και ταυτόχρονα τα απομακρύνει από αυτήν;
__________________________________________________________________
Αρχικά ενώ το άρθρο 6§4 του καταστατικού της ΕΜΕ διασφαλίζει τη διαγραφή των μελών που δεν είναι ταμειακά εντάξει για μια διετία, τα ΔΣ επανειλημμένα παραβίασαν αυτό το άρθρο του καταστατικού και εγκλώβισαν τα μέλη της ΕΜΕ που υπερέβησαν τη διετία σε έναν κύκλο χρεών που συνεχώς αυξάνονται εμποδίζοντάς τους ταυτόχρονα να επανέλθουν στην ΕΜΕ.
Αν και θεωρώ πως είναι προφανές θα επισημάνω πως αν τα ΔΣ είχαν σεβαστεί το καταστατικό και για να διευκολύνουν τα μέλη τα είχαν διαγράψει με την πρώτη διετία που όφειλαν τότε θα μπορούσαν να επανέλθουν οποτεδήποτε και με μικρό κόστος.
Σήμερα, λοιπόν, με τη μεθόδευση που ακολουθήθηκε υπάρχουν πάρα πολλά μέλη που χρωστούν παραπάνω και από 10 (και βάλε) χρόνια. Έτσι, «ανέξοδα» για τα ΔΣ «διαγράφονται» τα μέλη της ΕΜΕ, και μάλιστα χωρίς δυνατότητα να επιστρέψουν εξαιτίας του υπέρογκου χρέους που φόρτωσαν στο κάθε μέλος.
Η στρατηγική που ακολουθήθηκε είχε το εξής αποτέλεσμα πως ενώ διαχρονικά τα ΔΣ προβαίνουν σε αντικαταστατικές ενέργειες (παραβιάζοντας επανειλημμένα το άρθρο 6§4 του καταστατικού της ΕΜΕ) τελικά τιμωρούνται τα μέλη με ισόβια, ουσιαστικά, διαγραφή τους λόγω λογιστικών (και μόνο) χρεών!
Επεξηγηματικά αναφέρουμε πως η παραπάνω τακτική δεν έχει μοναδικό στόχο τον δραστικό περιορισμό των μελών μέχρι αποψίλωσης της ΕΜΕ, μέσω ενός χρέους που αυξάνεται από... μόνο του, από τα μέλη της, καταντώντας την επιστημονικό σωματείο... σφραγίδα! Αλλά ταυτόχρονα αναπαράγει ένα ουσιαστικά κλειστό 15μελές διευθυντήριο, που κατ’ ευφημισμό(;), αποκαλείται ΔΣ της ΕΜΕ ενώ ταυτόχρονα διακηρύσσεται πως επιδιώκεται, για το «καλό» της ΕΜΕ, να εισπραχτούν λογιστικά χρέη όχι, όμως, και πραγματικά χρέη...
Καταληκτικά, η απόφαση για διαγραφή χρεών των μελών επιστημονικού σωματείου είναι μια «πολιτική» απόφαση και όχι μια τεχνοκρατικού τύπου «αναλογιστική» απόφαση. Επομένως η ύπαρξη λογιστικών και μόνο χρεών (για το χρονικό διάστημα πέραν της διετίας) από τα μέλη της ΕΜΕ, τα οποία με τη μεθόδευση που παραπάνω περιγράψαμε κατέστησαν ανενεργά, με ευθύνη των ΔΣ που προηγήθηκαν, δεν θα πρέπει να υιοθετηθεί και από το νυν ΔΣ.
Αρχικά για να συμβάλλουμε, λοιπόν, στη λύση του... γόρδιου δεσμού θα αναφερθούμε στο «ιστορικό» προηγούμενο της διαγραφής των χρεών των μελών της ΕΜΕ με απόφαση του ΔΣ το 1969 για να οριοθετήσουμε στη συνέχεια τη λύση αναδεικνύοντας πως στις μέρες μας μια καθολική διαγραφή χρεών είναι η πλέον ενδεδειγμένη αντιμετώπιση:
1ο για την εκκαθάριση του αρχείου των μελών της ΕΜΕ που καρκινοβατεί για 40 χρόνια.
2ο γιατί η αναφορά στην επιστολή προς τους χορηγούς του 28ου συνεδρίου σε 15.000 μέλη χωρίς διάκριση μεταξύ ενεργών μελών και ανενεργών μελών[2] επιστημονικού σωματείου δεν τιμά ούτε τη ΕΜΕ, δρα αποπροσανατολιστικά ως προς τη χορηγία και το κυριότερο δεν τηρεί την δεοντολογία.
__________________________________________________________________
Η συγκριτική παρουσίαση του καταστατικού στο οποίο βασίστηκε η διαγραφή των χρεών, το 1969 και του ισχύοντος καταστατικού της ΕΜΕ αναδεικνύει τα εξής:
__________________________________________________________________
Α: Στο καταστατικό της ΕΜΕ (που δημοσιεύεται στην Επετηρίδα της ΕΜΕ 1969) προβλέπονται τα εξής:
Το άρθρο 4 αναφέρεται στις κατηγορίες των μελών (επίτιμα, τακτικά, αντεπιστέλλοντα και πάρεδρα) της Εταιρείας στις προϋποθέσεις εγγραφής τους και στα δικαιώματά τους.
Το άρθρο 5 αναφέρεται στο δικαίωμα εγγραφής και την ετήσια συνδρομή των μελών (όλων των κατηγοριών).
Το άρθρο 21 προβλέπει ότι: Κατά μια των πρώτων συνεδριών του Δ. Συμβουλίου εκάστου νέου έτους της Εταιρείας ο ταμίας οφείλει να υποβάλλη κατάστασιν των καθυστερούμενων συνδρομών το δε Δ. Συμβούλιο δι΄ αγγελίας προς τους καθυστερούντας υπομιμνήσκει τας διατάξεις του άρθρου 6 του περί Σωματείων νόμων.
Στο άρθρο 27 προβλέπει τη διαγραφή από το ΔΣ, μελών της Εταιρείας για διαγωγή ασυμβίβαστη με την αξιοπρέπεια και τους σκοπούς της Εταιρείας και διαζευκτικά με σαφή αναφορά σε άλλους σοβαρούς λόγους μετά, όμως, από απόφαση της συνέλευσης.
«Άρθρο 5ο. Για να εγγραφεί κάποιος σαν μέλος της Ε.Μ.Ε. πρέπει να κάνει έγγραφη αίτηση προς το Δ. Συμβούλιο με την οποία να ζητεί την εγγραφή του στο μητρώο των μελών και συγχρόνως να δηλώνει ότι: α) (...) και β) (...)».
«(...) Αν η αίτηση απορριφθεί από το Δ.Σ. τότε μπορεί ο ενδιαφερόμενος να προσφύγει στην πρώτη Τακτική ή Έκτακτη Γεν. Συνέλευση η οποία και αποφασίζει οριστικά για την αποδοχή ή όχι του αιτούντος σαν μέλος του Σωματείου».
«Άρθρο 6ο. 1) (...) 4) Μέλη που καθυστερούν την καταβολή των συνδρομών τους δύο (2) και παραπάνω χρόνια, είναι δυνατό να διαγραφούν από τα μητρώα της Εταιρείας ύστερα από απόφαση του Δ.Σ.. Πριν όμως από την απόφαση διαγραφής ειδοποιείται το μέλος ότι, σε περίπτωση μη καταβολής των συνδρομών του μέσα σε λογικό χρονικό διάστημα καθοριζόμενο στην ειδοποίηση, το Δ.Σ. θα προχωρήσει στη διαγραφή του».
Γενικές Συνελεύσεις: «Άρθρο 27ο. 1) (..) 6) Πέρα από τα θέματα (...) και ι) η τελική απόφαση πάνω σε αίτηση κάποιου για την εγγραφή του σαν μέλος της Ε.Μ.Ε. σε περίπτωση που η απόφαση του Δ.Σ. τυχαίνει να είναι απορριπτική».
Επισημαίνουμε, με βάση όσα προαναφέραμε (βλ. παραπάνω ενότητα Α) ότι το ΔΣ το 1969 προχώρησε σε διαγραφή με απόφασή του, σε εφαρμογή του άρθρου 27 το οποίο, όμως, επέλεξε να υπερβεί μια και αυτό δεν αναφέρεται ρητά σε διαγραφή λόγω οφειλών (βλ. τη μοναδική έμμεση αναφορά στο άρθρο 21).
Επιπλέον, μετά το 1982, ο Αστικός Κώδικας (άρθρα 78-107) προβλέπει στο «Άρθρο 88: Αποβολή μελών. Αποβολή μέλους επιτρέπεται: 1. στις περιπτώσεις που προβλέπει το καταστατικό (…)». Με δυο λόγια προβλέπει εφαρμογή του άρθρου 6§4 του ισχύοντος καταστατικού της ΕΜΕ.
__________________________________________________________________
Ποια είναι η πρακτική της λογιστικής απόδοσης χρεών που διαχρονικά ακολούθησαν τα ΔΣ της ΕΜΕ
__________________________________________________________________
Μετά από αυτή τη διαγραφή των χρεών των μελών της ΕΜΕ στη συνέχεια ακολουθήθηκε μια πρακτική «αθροιστικής αύξησης των χρεών». Έτσι για όσα μέλη υπερέβησαν για πρώτη φορά τη διετία
αντί το ΔΣ να εφαρμόσει ό,τι προβλέπει το καταστατικό στο άρθρο 6§4 και να αποφασίσει τη διαγραφή τους, επέλεξε να τα μετατρέψει σε ομήρους...
Δρομολόγησε, λοιπόν, την εξής μεθόδευση: από τη μια τα φορτώνει χρέη ακολουθώντας μια... τραπεζική λογική και από την άλλη εμμέσως πλην σαφώς τους έκλεισε την πόρτα επιστροφής στην ΕΜΕ, για την ακρίβεια τη σφράγισε...
Η πορεία της ΕΜΕ στο εξής είναι θνησιγενής αλλά τα σημάδια αντί να κινητοποιήσουν τα μέλη του (εκάστοτε) ΔΣ αντίθετα ερμηνεύονταν ως δείκτες «επιτυχημένης» στρατηγικής αφού περιόριζε, όλο και περισσότερο, την ενεργή δεξαμενή των μελών της ΕΜΕ, δηλαδή τα μέλη που ψήφιζαν στις εκλογές...
Μισό βήμα, λοιπόν, πριν το γκρεμό η ΕΜΕ, το 2011, έσπασε... ρεκόρ(!) συσπειρώντας 963 ψηφίσαντες[3] σε 15.000, και παραπάνω, μέλη!!!!
Έτσι, η πρακτική της «αθροιστικής αύξησης των χρεών» αποδεικνύεται εξαιρετικά «επιτυχημένη» αφού περιόρισε δραστικά τα ενεργά μέλη, δηλαδή όσους άσκησαν το δικαίωμα της ψήφου στις εκλογές του 2011, κάτω από το 6,5%[4]!!!
Συμπερασματικά, τα μέλη της ΕΜΕ δεν αυτοπεριορίστηκαν, δεν αποχώρησαν εξαιτίας φυσικών ή άλλων αιτίων, αλλά τα έδιωξαν από την ΕΜΕ[5] με την μακρόπνοη στρατηγική που διαχρονικά καθιέρωσαν τα ΔΣ και με... εργαλείο την «αθροιστική αύξηση των χρεών»! Μάλιστα, επειδή τα μέλη του ΔΣ της ΕΜΕ είναι μαθηματικοί δεν θα τους χαρίσουμε ούτε το επιχείρημα πως «δεν ήξεραν», ή «δεν κατάλαβαν» ή το χειρότερο «δεν ήξεραν να ερμηνεύσουν τι υποδηλώνει το 6,5%»!!!
__________________________________________________________________
Ποια είναι, λοιπόν, η πρόταση για τη διαγραφή των χρεών των μελών της ΕΜΕ
__________________________________________________________________
Η λύση που προτείνουμε στοχεύει να αντιμετωπίσει τη νοσηρή κατάσταση που έχει διαμορφωθεί από τη μέχρι τώρα διαχείριση των οφειλών των μελών της ΕΜΕ, επιπλέον θέτει προτεραιότητα στη διαφάνεια και στην ανοιχτότητα του επιστημονικού σωματείου και όχι μόνο όσο αφορά στην οικονομική διαχείριση.
Με βάση, λοιπόν, το άρθρο 6§4 του καταστατικού της ΕΜΕ το ΔΣ αποφασίζει διαγραφή των μελών που οφείλουν δύο (2) ή/και παραπάνω χρόνια συνδρομές στην ΕΜΕ.
Έπειτα καλούνται τα μέλη αυτά (από τα περιοδικά της ΕΜΕ, με επιστολές και από τον τύπο) να επανέλθουν στους κόλπους της ΕΜΕ για να δοθεί μια νέα ώθηση και να διασφαλιστεί η μαζική συμμετοχή τους στις δραστηριότητες της ΕΜΕ.
Στη συνέχεια αυτά τα μέλη δικαιούνται να υποβάλουν αίτηση εγγραφής τους στην ΕΜΕ[6] που επιβάλλεται να γίνει δεκτή από το ΔΣ με βάση ό,τι προβλέπει το άρθρο 5 του καταστατικού· επειδή «α) κατέχουν τα απαιτούμενα προσόντα σύμφωνα με τα άρθρα 7 και 8 ή 9 ή 10 για να εγγραφεί σαν μέλος της Ε.Μ.Ε. (...)».
Επομένως το ότι αυτά τα μέλη έχουν επωφεληθεί από τη διαγραφή χρεών το καταστατικό σε κανένα σημείο του δεν θεωρεί ποινή τη διαγραφή των μελών «που οφείλουν δύο (2) και παραπάνω χρόνια» ούτε και εξαιρεί (άρθρο 5 ή όπου αλλού) όσους έχουν διαγραφεί λόγω του ότι οφείλουν δύο (2) και παραπάνω χρόνια» από το δικαίωμά τους (με βάση όσα προβλέπει το άρθρο 5 του καταστατικού) να κάνουν αίτηση για να εγγραφούν ως μέλη στο εξής...
Κατά την άποψή μας το άρθρο 5 του καταστατικού επιβάλλει στο ΔΣ να δεχθεί την αίτηση εγγραφής τους ενώ προβλέπει πως «Αν η αίτηση απορριφθεί από το Δ.Σ. τότε μπορεί ο ενδιαφερόμενος να προσφύγει στην πρώτη Τακτική ή Έκτακτη Γεν. Συνέλευση η οποία και αποφασίζει οριστικά για την αποδοχή ή όχι του αιτούντος σαν μέλος του Σωματείου».
Η προσφυγή του ΔΣ στη ΓΣ με εισήγησή του να ικανοποιηθεί η αίτηση εγγραφής όσων μελών διαγράφηκαν επειδή «οφείλουν δύο (2) και παραπάνω χρόνια» θα δώσει την ευκαιρία στην ΕΜΕ να συγκεντρώσει ενεργά μέλη[7] στην εταιρεία.
Καταληκτικά επισημαίνουμε πως αν τα πράγματα συνεχίσουν ως έχουν η πορεία της ΕΜΕ είναι προδιαγεγραμμένη σε βαθμό που αυτό το ΔΣ κινδυνεύει να είναι και το τελευταίο που εκλέχτηκε με... εκλογές!!! Την επόμενη φορά θα είναι... προτιμότερο να εκλεγούν με... κλήρωση αφού οι 963 ψηφίσαντες του 2011 αν συνεχιστεί η πρακτική της «αθροιστικής αύξησης των χρεών», κατά τις μετριοπαθέστερες προβλέψεις[8], θα αγγίξουν, στις εκλογές του 2013, τον αριθμό των 630 μελών!!!
Καλούμε τους/τις μαθηματικούς να αναλάβουν ενεργό δράση και να μην επιτρέψουν να μας πάρουν μαζί τους στο τέλμα γιατί όπου κλείνει ένα επιστημονικό σωματείο και μετατρέπεται σε... σφραγίδα, σημαίνει πως συντρίβεται η σκέψη...
*Η Αγγελική Χ. Χρονοπούλου είναι μαθηματικός (μέλος της ΕΜΕ), εκδότρια και υπεύθυνη ύλης του επιστημονικού περιοδικού «Σύγχρονη Εκπαίδευση»
[2] Βλ. ό.π. σημείωση 1.
[3] Ενδεικτικά σημειώνουμε πως στο πρακτικό 20-3-2011 (σελ. 96) αναγράφεται πως «καταστράφηκαν ομόφωνα 183 ψηφοδέλτια» από την επιστολική ψήφο! Δηλαδή με αναγωγή στο σύνολο των 963 ψηφισάντων καταστράφηκε το 19%!! Καταστράφηκε, λοιπόν, το 1/5 της ενδυνάμει ψήφου συναδέλφων που ψήφισαν με επιστολική ψήφο.
Με δεδομένο ότι είχε έγκαιρα ενημερωθεί η Εφορευτική Επιτροπή των εκλογών της 20-3-2011 (βλ. έγγραφο με αρ. πρωτ. 14641/17-3-11) για την υποχρέωση της να μην καταστραφούν φάκελοι/ψηφοδέλτια με βάση την (προφορική) γνωμοδότηση της αρχής προστασίας προσωπικών δεδομένων, διερωτόμαστε με ποιο σκεπτικό ο πρόεδρος της επιτροπής αρχαιρεσιών πρότεινε και πέτυχε (με ομοφωνία(!) μάλιστα) να καταστραφούν 183 φάκελοι, πριν τουλάχιστον ερωτηθεί και απαντήσει περί αυτού η αρχή προστασίας προσωπικών δεδομένων;
Εδώ θα επισημάνουμε ότι η σπουδή της καταστροφής των φακέλων ουσιαστικά απαγορεύει τις ενστάσεις επί του αποτελέσματος των εκλογών για το ΔΣ της ΕΜΕ... Επιπλέον οι 183 των οποίων καταστράφηκαν οι φάκελοι και δεν μέτρησε η ψήφος τους δεν έχουν καν τη δυνατότητα να το πληροφορηθούν...
[4] Αυτό το ποσοστό καθιστά το δείγμα των ψηφισάντων (τόσο σε σχέση με το συνολικό αριθμό των 15.000 που ανακοινώνει η ΕΜΕ όσο και σε σχέση με την αντιπροσωπευτικότητα του ΔΣ που εξελέγη) μη αντιπροσωπευτικό με δυο λόγια είναι αυτό που ονομάζεται «προκατειλημμένο δείγμα».
[5] Τα σχετικά στοιχεία που αποδεικνύουν την συνεχή και συστηματική μείωση των ψηφισάντων σε βάθος χρόνου (από την στοσελίδα της ΕΜΕ, link «παλαιά ΔΣ» http://www.hms.gr/node/6) είναι τα εξής:
2005-2007: στις εκλογές του 2005 ψήφισαν 1396,
2007-2009: στις εκλογές του 2007 ψήφισαν 1382 δηλαδή 14 λιγότεροι από τις προηγούμενες εκλογές.
Στη συνέχεια 2009-2011: στις εκλογές του 2009 ψήφισαν 1205 δηλαδή 177 λιγότεροι από τις προηγούμενες εκλογές.
Ενώ 2011-2013: στις εκλογές του 2011 ψήφισαν 963 δηλαδή 242 λιγότεροι από τις αμέσως προηγούμενες εκλογές...
Είναι προφανές πως η τάση μείωσης των ψηφισάντων θα συνεχιστεί και στις εκλογές του 2013...
[6] Στην επετηρίδα της ΕΜΕ, 1969 σημειώνεται πως με τη διαγραφή των μελών επιδιώκεται «να επανέλθουν οι συνάδελφοι αυτοί ευκολότερον εις τη δύναμιν της ΕΜΕ δια μιας απλής επανεγγραφής των (…)».
[7] Επισημαίνουμε πως ο μοναδικός μέχρι στιγμής δημοσιοποιημένος ονομαστικός κατάλογος μελών της ΕΜΕ είναι αυτός που δημοσιεύθηκε, στην Επετηρίδα της ΕΜΕ 1969, με την υπόμνηση πως «Διά πρώτη φορά κυκλοφορεί επετηρίς της ΕΜΕ με ονομαστικόν κατάλογο των μελών της».
Έκτοτε και για 42 χρόνια δεν δημοσιεύθηκε ποτέ ξανά κατάλογος των μελών της ΕΜΕ!!!
[8] Βλ. ό.π. σημείωση 5.
*. Το κείμενο μέσα στην παρένθεση προστέθηκε (25-1-2012) διευκρινιστικά, μετά από παρατήρηση αναγνώστη.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.